رجم زناکار (قرآن)در آیات قرآن به رجم زناکار اشاره شده است. ۱ - زن باردار زناکارحرمت رجم زن باردار: «أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى؛كه هيچ گنهكارى بارِ گناه ديگرى را بر دوش نمى‌گيرد.» روايت شده، زن حامله زناكارى را نزد خليفه آوردند و او حكم كرد وى را سنگسار كنند. امیرمؤمنان علیه‌السلام فرمود: گيرم تو حق رجم او را داشته باشى، چه حقى بر بچه‌اش دارى؟ در حالى كه خداوند مى‌فرمايد: و لاتزر وازرة وزر أخرى. ۲ - زن محصنه زناکارحکم رجم زن محصنه زناکار در اسلام و یهود وجود دارد. ۲.۱ - در اسلاموجوب رجم زن محصنه زناكار: «وَ اللَّاتِي يَأْتِينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا؛و كسانى از زنان شما كه مرتكب زنا شوند، چهار نفر از شما مسلمانان را بعنوان شاهد بر آنها بطلبيد؛ اگر گواهی دادند، آن زنان را در خانه‌ها ى خود نگاه داريد تا مرگشان فرارسد؛ يا اين كه خداوند، براى آنها راه نجاتى قرار دهد.» از پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله در معناى «أو يجعل اللّه لهنّ سبيلًا» نقل شده: در زناى بكر با بكر، صد ضربه شلاق و يك سال تبعید و در زناى همسردار با همسردار صد ضربه شلاق و رجم و نيز در روايت ديگرى امام صادق علیه‌السلام «جعل سبيل» را به شلاق، رجم و زندان در خانه معنا فرموده‌اند. ۲.۲ - در یهودرجم، مجازات زناى محصنه، در تورات: «وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فِيها حُكْمُ اللَّهِ ...؛چگونه تو را به داوری مى‌طلبند؟! در حالى كه تورات نزد ايشان است؛ و در آن، حكم خدا آمده است....» يك احتمال در آيه اين است كه مراد از «حكم اللّه»، حكم رجم باشد. ۲.۳ - شهادت به حکم توراتشهادت و عمل انبیا، ربّانیّون و احبار، به حكم رجم موجود در تورات: «وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فِيها حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُدىً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللَّهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ؛چگونه تو را به داورى مى‌طلبند؟! در حالى كه تورات نزد ايشان است؛ و در آن، حكم خدا آمده است. وانگهى چرا پس از داورى، از حكم تو، روى مى‌گردانند؟! آنها مؤمن نيستند. ما تورات را نازل كرديم در حالى كه در آن، هدایت و نورى بود؛ و پيامبران بنی‌اسرائیل)، كه در برابر فرمان خدا تسليم بودند، طبق آن براى يهود حكم مى‌كردند؛ و همچنين علما و دانشمندان الهى بر اساس كتاب خداوند كه به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داورى مى‌نمودند. بنابراين، بخاطر داورى بر طبق آيات الهى، از مردم نترسيد، و از نافرمانى من بترسيد؛ و آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد. و آنها كه به آنچه خدا نازل كرده حكم نمى‌كنند، كافرند.» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۳۸۲، برگرفته از مقاله «رجم زناکار». |